Het lijkt wel alsof we hier al een maand zijn. Niet dat we klagen, maar de tijd gaat hier zo heerlijk langzaam. Toch als we nu terug kijken, zijn de afgelopen 2 weken echt voorbij gevlogen. We hebben zoveel gedaan en toch is er nog zoveel wat ik nog zou willen zien en doen.

Vakantie moet ook echt vakantie zijn. Het is wel de bedoeling om uitgerust thuis te komen. Dus de afgelopen week hebben we zoveel mogelijk lekker niks gedaan. Af en toe naar de mall in Kuta en verderop in de straat een beetje wandelen, maar verder gewoon lekker relaxen op het balkon. Genieten van het warme weer en gewoon maar kijken waar we zin in hebben. Deze vakantie was dus enerzijds actief en leerzaam en anderzijds super relaxed.

En als je denkt dat je zo een beetje alles hebt gezien en alles hebt meegemaakt..maak je ook nog een aardbeving mee. Ik maak geen grapje, Ik wou het bijna niet zeggen, maar achteraf gezien was het toch geen noemenswaardige aardbeving en is er echt niks gebeurd, dus heb ik besloten om het toch maar te vertellen.

Afgelopen woensdag avond tegen 23,00u waren we lekker film aan het kijken. Het was buiten behoorlijk aan het regenen geweest en je zag af en toe nog wat flitsen in de lucht. Buiten hoorden we nog andere hotelgasten gezellig praten op hun eigen balkon. Plotseling rond 23.10u hoorde ik een rammelend geluid van de deur en toen het raam. Ik vroeg nog aan Irshaad wat het was. We zaten gelijk rechtop en hij zei dat het waarschijnlijk heel hard aan het regenen was, maar toen begon het bed te schudden en leek ons hele 'huisje' te schudden. Irshaad riep gelijk sta op. We sprongen gelijk op en gingen naar buiten waar we de andere gasten ook verschrikt zagen kijken. Nu was het schudden opgehouden. Irshaad vroeg aan de andere mensen of ze dat ook hadden gevoeld en zij vroegen ons wat we dachten dat het was. In mijn hoofd dacht ik nog..zal toch geen aardbeving geweest zijn terwijl ik Irshaad hoorde zeggen "ik denk een aardbeving". Nu zijn we geen experts op dit gebied, maar op 'commando' van Irshaad the saviour zijn we gelijk gaan aankleden en naar de receptie gelopen om het na te vragen. Beetje pech dat daar deze avond een meneer zat die geen Engels begreep. Lekker dan. We liepen toen naar buiten, gewoon voor het geval het weer zou gebeuren en daar zagen we een meneer van het restaurant. We vroegen aan hem of hij het ook had gevoeld en wat het was. Volgens hem was het inderdaad een aardbeving en zeker niet normaal voor hier. Hij was er zelf ook een beetje van geschrokken. Ik gelijk op internet kijken of er iets over te vinden was en toen zag ik inderdaad op een site meldingen binnenkomen van gebieden bij ons in de buurt dat mensen de beving hadden gevoeld, maar dat het niet meer dan 30sec heeft geduurd en verder geen schade was. Nadat we een half uur later zeker waren dat het stil bleef zijn we maar terug gegaan naar de kamer..We hebben denk ik allebei met 1 oog open geslapen. De volgende dag kwamen we erachter dat de beving eerder op de dag in Java was begonnen en dat wij de naschok ervan hebben gevoeld. Maar het was blijkbaar niet sterk genoeg of noemenswaardig genoeg om op het nieuws of iets dergelijks te komen. Oorzaak is onbekend. Misschien door de aardverschuiving in Nieuw Zeeland? Of door de vulkaan in Java. Geen idee. Het was in ieder geval wel even schrikken, maar gelukkig totaal niet ernstig.

Een beetje spanning en actie op zijn tijd hoort erbij toch. Dit zijn nu eenmaal dingen waar je niks aan doen. Als mensen die dit in ons eigen land echt niet zullen meemaken (tenzij je in Groningen woont) is het even een eye-opener. Je gaat er ineens stil bij staan hoe heftig dit is voor mensen die door dit soort dingen hun huis, hun stad, hun familie zijn kwijtgeraakt. Heftig. Maar wij zijn helemaal ok! Dus no worries

Ik had nog zoveel meer willen wandelen en zoveel meer willen zien, maar het is mooi geweest. Er moet nog wat overblijven zodat we nog een keer terug kunnen komen toch!