Irshaad & Tanisha exploring the world and getting lost in beautiful places

Excursie naar de Uluwatu tempel

Hallo allemaal!

We zijn er nog hoor. Het duurt even voor ik mijn verhalen kan plaatsen, maar ze komen eraan!

Mijn vorige verhaal ging over de bijna eindeloze excursie naar Noord Bali afgelopen dinsdag. Op woensdag hadden we de volgende excursie op de agenda staan. Dit keer gingen we naar de Uluwatu tempel aan de zuidkust van Bali.

Gelukkig begon deze excursie pas om 14.30u, want we waren echt moe van de dag ervoor. Ondanks dat de excursie pas in de middag begon zei onze reisleider (Wayan) dat dit een halve dag excursie zou zijn die als een hele dag zou voelen. Pas later zouden we begrijpen waarom..

We vertrokken om 14.30u dus vanuit ons hotel met nog 2 andere gasten om nog 5 anderen van andere hotels in Kuta op te halen. Daarna gingen we op weg naar de Uluwatu tempel. Bali bestaat uit ontzettend veel tempels, maar er zijn een aantal die je gewoon gezien moet hebben. De Ulundanu waar we op dinsdag waren geweest was er één van en de Uluwatu tempel is weer een andere. Deze tempel die uitkijkt op de Indische oceaan ligt op een hoge leistenen klif die een beetje lijkt op de voorkant van een schip . De tempel is gewijd aan de beschermheilige van de bergmeren en rivieren Dewi Danu. Volgens de legende is de rotspunt waar de tempel op staat het versteende schip van de godin die vroeger de zeeën bevoer. Nu zou ze als beschermer van de Balinese wateren hier tot rust zijn gekomen.

De reis naar de tempel was gelukkig niet heel lang. We kwamen daar namelijk rond 16.00u aan. Bij deze tempel was het verplicht voor een ieder die naar binnen ging om een sarong en een sjaal (om je middel) te dragen. Ik had al een lange jurk aan dus ik hoefde alleen de sjaal om. Irshaad daarentegen moest wel een sarong aan. Wat heb ik ervan genoten om dat te zien :P helaas was hij degene met de camera dus ik heb er geen foto van kunnen maken.

Tot nu toe weten we nooit wat we kunnen verwachten op onze excursies. Het is allemaal zo nieuw voor ons. Maar niks had ons kunnen voorbereiden op wat we hier zagen. Bij elke tempel die je bezoekt is er eerst een soort park/tuin voordat je echt de tempel kan zien. Hier heb je de heilige bomen en beelden en mooie bloemen. Dit keer moesten we eerst een trap op voordat we echt de tempel zouden kunnen zien. Ondanks dat ik wist dat de tempel op een rots stond en omgeven was door water stond ik niet stil bij het uitzicht wat ik kon verwachten. We hebben tot nu toe heel veel mooie dingen gezien, maar wat we zagen toen we bovenaan de trap stonden en uitkeken op de eindeloze blauwe oceaan met aan de linkerkant op de top de tempel en rechts een pad dat leek op de Chinese muur. Mijn mond viel open en mijn ogen werden groot. WAUW. Was het enige wat ik kon zeggen. Heb je ooit zoiets moois gezien dat je er even helemaal stil van bent? Nou dat is wat je hier hebt. Het uitzicht is adembenemend. Als je hoogtevrees hebt wil je vast niet naar beneden kijken, maar ik denk dat je zo overdonderd wordt door hoe mooi het is dat je helemaal vergeet dat je bang bent. Ik wou dat ik foto's kon maken met mijn ogen. Je ziet de grote golven en hoort het geluid van de zee en ondanks dat het luid is, voel je je helemaal zen. Het roept zo een kalmte bij je op. De zon die op het water schijnt en de tempel die helemaal op de top staat. Prachtig.

We liepen eerst naar rechts (richting de overkant van de tempel waar je echt een heel mooi uitzicht op de rots had en daar zag ik op de iets lagere rots een kersvers bruidspaar hun bruidsfoto maken. Wauw. Daar was ik wel even een beetje jaloers op. Kan je voorstellen wat voor prachtige bruidsfoto's daaruit zullen komen? (Ik zit nog steeds te bedenken hoe ik Irshaad zo ver kan krijgen om dat ook te doen :P).

Op het pad waren ook een heleboel makaak apen. Die waren we dinsdag ook al tegen gekomen, maar deze apen waren wel heel erg wild en brutaal! Er werd van te voren al gezegd dat je liever je zonnebril, hoed, ketting, bril, flesjes water etc kon opbergen, omdat de apen deze anders zouden afpakken. Ze maakten echt geen grap toen ze dat zeiden, want ik zag hoe een aap een flesje water van een vrouw afpakte (en toen hij het niet stuk kon bijten gewoon maar naar beneden gooide) en ook hoe iemand van onze groep werd belaagd door een aap. Deze mevrouw liep al met een kruk en ze had een bril op (want zonder kon ze natuurlijk niet zien). Ze hield haar bril al de hele tijd vast, maar ondanks dat kwam er een aap van achter haar en griste de bril zo van haar neus af. Een meneer probeerde de bril om te ruilen voor een stuk fruit en de aap pakte de fruit maar al te graag aan, alleen gaf hij daarbij de bril aan een andere aap dan aan die meneer. Gelukkig wist de mevrouw op een of ander manier haar bril (met wat tand afdrukken) terug te krijgen. Hierna zijn we maar gauw richting de tempel gelopen waar de apen niet waren.

Je zou denken dat je zo van de ene naar de andere kant van de tempel kan lopen, maar van het ene uiterste naar de andere kan zo een uur duren. Vooral met de vele trappen die je op en af moet. Gelukkig hadden we tijd genoeg om naar het amfi theater te lopen (aan de linkerkant van de tempel) en volop van het uitzicht te kunnen genieten. In het amfi theater zouden we namelijk om 18.00u naar traditionele Indonesische dans, kecak dans, kijken. We hadden zelfs zoveel tijd dat we bijna 3 kwartier op een pleintje moesten wachten voordat we naar binnen mochten bij het amfi theater. Tegen deze tijd was het zo warm. Je zou denken dat het lekker waait bij het water, maar dat was dus echt niet zo. De stenen waar we op zaten waren gloeiend heet en de zon scheen. Het was echt heel warm. Daardoor leek 3 kwartier erg lang te duren.

Rond 17.30u mochten we eindelijk naar binnen. Doordat we zo vroeg naar binnen gingen konden we tenminste nog een beetje goede plaatsen vooraan vinden. Het betekende wel dat we nog een half uur in de hitte moesten wachten voordat de voorstelling begon. Om 18.00u begon het eindelijk te schemeren en zagen we de prachtige zonsondergang. Nu begon ook de kecak voorstelling. Tijdens deze dansvoorstelling zit er een groep mannen in een kring op de grond en zij maken eigenlijk de "muziek" door achter elkaar KECAK CAK CAK en andere tonen te zingen. Het klinkt heel raar, maar het was zo magisch om te zien. De dans ging over het liefdesverhaal van Rama en Sita. Gelukkig hadden we van tevoren een beschrijving van het verhaal gekregen waardoor we het goed konden volgen. Heel bijzonder was het om te zien. De voorstelling duurde een uur.

Tegen het einde van de voorstelling waren we helemaal overhit en hadden we honger. Bij deze excursie zat ook een diner. Het was nu dus tijd om te eten! Nadat we de volle zaal naar buiten hadden gevolgd en we eindelijk in de koele bus aankwamen gingen we op weg naar het sea food restaurant in Jimbaran. We hadden echt honger, want we hadden sinds de ochtend niet meer gegeten. Het zou ongeveer 20 minuten duren voordat we er waren. Helaas voor ons stonden we natuurlijk weer helemaal stil in het verkeer, waardoor we er uiteindelijk pas 20.15u waren. Op dit punt waren we best wel uitgehongerd en moe. "Sorry ja, we moeten nog even 200m lopen" zei onze gids Wayan. Geen probleem. We waren inmiddels al zo ver gekomen. Hij zei ook steeds "ik hoop dat het niet regent, want dan gaan we eten op het strand". Dat was weer een geluk voor ons, want het regende inderdaad niet en daardoor kregen we een heel gezellig en romantisch diner op het strand. Een witte tafel met wit beklede stoelen met kaarsen verlicht. Het was echt een leuke afsluiting van de avond. Het eten was daar ook heel erg lekker! We kregen eerst een lekker helder vegetarisch soepje en daarna een groot bord met verschillende soorten vis en kankoen (groente).Oesters, witvis, garnalen en inktvis saté. Het was echt lekker. Ja, zelfs de oesters, want ze waren goed gekookt en gekruid! De hele groep heeft ervan genoten.

Doordat we zo lang in de file stonden gingen we uiteindelijk pas om 21.30u weg inplaats van 21.00u en wij werden ook nog eens als laatst naar ons hotel gebracht. Dus tegen de tijd dat we terug in het hotel waren, was het al bijna 23.00u en waren we weer helemaal bekaf. Nu was het ons duidelijk waarom de halve dag excursie als een hele dag voelde.

Hoe dan ook was het wederom een hele leuke excursie en hebben we volop genoten! Zeker een aanrader voor een ieder die naar Bali komt.

Reacties

Reacties

Mama

Prachtig verhaal, je kan zo overnemen voor een verslag, en de foto's. Ik reis stiekempjes met jullie mee ????. Maar ik mis jullie hoor en jouw stem meisje ???????

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!